نافله ای که جبران کننده ئ نواقص نمازها است
ابوحمزه ثمالی نقل می کند:"امام سجاد(ع)را دیدم،درحالی که نماز می خواندند،در همین حال،عبا از دوششان افتاد؛اما ایشان عبا را بر نداشتند تا این که نمازشان به پایان رسید.وقتی علت را ازایشان پرسیدم،حضرت فرمودند:وای برتو!آیا نمیدانی در حضور چه کسی ایستاده بودم؟نماز بنده پذیرفته نمی شود،مگر به مقدار توجه وحضور قلبش!گفتم:جانم به فدایت!در این صورت ما هلاک شده ایم.حضرت فرمودند:خیر،این قدر که شما سخت می گیرید نیست.خداوند کاستی های شما را به وسیله نافله تکمیل می کند.
نافله یعنی چه؟نافله به معنای کارهای مستحبی است وفقط نماز مستحبی را دربر نمی گیرد؛بنابراین هر کاری که می خواهیم انجام دهیم باید در حضور خداوند باشیم ونماز،کمال حضور است.
حضرت آیت الله بهجت توسل به امام زمان(ع)را نوعی نافله دانسته اند.همچنین وقتی حضرت اسحاق(ع)می خواست به دنیا بیاید،ملائکه نزد حضرت ابراهیم (ع)رفتند وآمدن اسحاق (ع)را به او بشارت دادند.خداوند در سوره ء انبیا،می فرماید: [و وهبنا له اسحاق ویعقوب نافلة وکلا جعلنا صالحین] ؛"ما وجود یعقوب واسحاق را نافله قراردادیم." پس وقتی اسحاق ویعقوب (ع) برای حضرت ابراهیم(ع) نافله هستند،امام زمان(ع) به طریق اولی برای ما نافله خواهند بود.
حرف آخر این که متوسل شدن به امام زمان (ع) خشوع را بالا می برد واگر دست خود را در دست این بزرگان قرار دهیم،  انشا الله به رتبه بالاتری دست خواهیم یافت.